Columnist Dennis Captein schrijft elke zaterdag een column over het leven in het Groene Hart. Vandaag schrijft hij over het uitsterven van vrijwilligers.
Mijn zoon voetbalde onlangs in Gouda. Langs de lijn raakte ik met de voorzitter in gesprek over het uitsterven van de vrijwilliger. Achter de bar van zijn vereniging staan sinds een jaar betaalde krachten en de lijnen worden gekalkt door een hovenier. Voor mij een bekend verhaal, want bij mijn cluppie, Alphense Boys, is het even erg. Het is code rood.
Mensen zeggen dat ze te druk zijn voor vrijwilligerswerk. Wat onzin is. Je maakt mij niet wijs geen enkel uurtje in de week over te hebben. Velen verbloemen daarmee de werkelijke reden: dat ze er geen zin in hebben. Die mensen weten niet wat ze missen. Je wordt namelijk met open armen ontvangen, werkt samen naar doelen toe en komt erachter dat niemand groter is dan de vereniging. Je maakt kennis met allerlei culturen en karakters, bouwt een uniek sociaal netwerk op en houdt er vrienden voor het leven aan over.
Ik vind dat ieder van ons zichzelf moet verplichten vrijwilligerswerk te doen. Geloof mij, eenmaal van start, verdwijnt het verplichtingsgevoel en krijgt plezier alle ruimte. Dus kom achter de geraniums en Netflix vandaan. Ik beloof je dat de wereld een stukje mooier wordt'.